Urodzony w SK Golejewko w 1950 roku Dorpat miał doskonałych włoskich rodziców (Ettore Tito i Acauasparta po Sans Craintc), hodowli Federico Tesio, zarekwirowanych przez Niemców podczas wojny. W wieku dwóch lat był niepokonany w czterech występach, w tym w Produce i w biegu o Nagrodę Sofii w międzynarodowym mityngu. Jako trzylatek zapewne najpierw by wystartował w gonitwie o Nagrodę Rulera. Niestety, nie rozgrywano jej na Służewcu w latach 1951 – 1954, więc nie miał szansy przejścia do historii jako koń trójkoronowany.

Miano niepokonanego utracił w pierwszym wystepie w wieku trzech lat. Zajął drugie miejsce w biegu o Nagrodę Iwna, ale Derby wygrał już łatwo o 4 dł., a St. Leger o 5 dł. Zwyciężył też w 1953 r. w gonitwie o Nagrodę Moskwy w Mityngu Państw Socjalistycznych w Warszawie, który rozgrywany był wówczas w odstępie dwóch tygodni.

Najpierw pokonał pod swym stałym jeźdźcem Walentym Stasiakiem po walce o dwie długości rosyjskiego Charkowa, a po dwóch tygodniach przegrał z nim w gonitwie o Puchar, także po zaciętej walce, o 1 dł. W tym drugim wyścigu wydarzył się pewien icydent, o którym wspomnimy przedstawiając sylwetkę dżokeja Stasiaka.

W wieku czterech lat wystartował na Służewcu tylko raz. Był piąty (ostatni) w biegu o Nagrodę Widzowa.

W hodowli okazał się wartościowym reproduktorem. Przekazywał potomstwu głównie szybkość, jak również dużo klasy wyścigowej, ale szczegóły jego hodowlanej kariery wykraczają poza ramy niniejszej prezentacji.

Info