PL
Amator
jeździec niezajmujący się końmi zawodowo, dosiadający ich na treningach i, niekiedy, w gonitwach.
BARWY
Kolory kamzołu i czapki jeźdźca, które są przypisane do właściciela lub grupy właścicieli. Wszystkie konie tego samego właściciela są dosiadane przez jeźdźca ubranego w te same barwy.
Błękitna wstęga
Nagroda dla zwycięzcy Derby, jednego z najważniejszych biegów w sezonie.
Boks startowy
Miejsce w maszynie startowej, z bramką otwierającą się w momencie startu.
Boks (zakład)
Zakład systemowy polegający na obstawieniu wybranych koni we wszystkich możliwych kombinacjach.
Celownik
Meta na torze.
Czempion
Jeździec / trener, który wygrał najwięcej gonitw w sezonie.
ĆWIARTKI
Czas w jakim konie pokonują 500 metrów. Czas jest mierzony prowadzącemu stawkę wierzchowcowi. Przy dystansie 1800 metrów, policzone będą cztery ćwiartki: trzy pełne, po 500 metrów oraz jedna niepełna – 300 metrów. Czas niepełnej ćwiartki zawsze podawany jest jako pierwszy.
Dżokej
zawodowy jeździec, który wygrał w karierze ponad sto gonitw. Dżokeje to wyścigowa elita.
Folblut
Koń pełnej krwi angielskiej (z ang. Full Blood).
Frontowy koń
Wierzchowiec, który najlepsze wyniki osiąga biegnąc przez cały wyścig na czele stawki.
Imienna gonitwa
Gonitwa nosząca w nazwie imię związanego z wyścigami patrona (konia, dżokeja, trenera, itp.)
Kanat
Bariera wyznaczająca wewnętrzną stronę bieżni.
Klasyk
Wysoko dotowana gonitwa imienna, przeznaczona dla czołowych koni na torze.
Płatne miejsca
Pierwsze pięć lokat, które są premiowane nagrodami pieniężnymi.
Rocznik derbowy
Określenie trzyletnich folblutów oraz czteroletnich arabów.
STAN TORU
Określany jest przed każdym dniem wyścigowym. Ze stanu toru dowiemy się czy tor jest twardy czy ciężki, co może mieć znaczenie dla startujących na nim koni. Skala stanu toru przedstawia się następująco:
- twardy (0,1-1,5)
- lekki (1,6-2,5)
- lekko elastyczny (2,6-3,2)
- elastyczny (3,3-4)
- mocno elastyczny (4,1-5)
- ciężki (powyżej 5)
Wałach
Ogier po zabiegu kastracji.
Wycofany koń
Skreślony z listy startowej przez trenera.
WYMIARY koNI
Konie przed sezonem poddawane są pomiarom: mierzone są trzy wymiary: wysokość konia w kłębie, obwód klatki piersiowej i obwód lewej nogi nad pęciną. Przykładowy zapis wygląda tak: 160-180-20.
Zmiana jazdy
Dosiad innego niż w ostatniej gonitwie jeźdźca.
Zwolniony z dyspozycji startera
Koń, który na skutek jakiegoś incydentu na starcie, zdaniem sędziego, nie nadaje się do uczestniczenia w gonitwie.
Biegany koń
Wierzchowiec, który już wcześniej startował w gonitwie.
Błociarz
Koń najlepiej spisujący się na bardzo grząskiej bieżni.
Chodzić w złotych butach
Być wygranym na wyścigach.
Ciemnienie konia
Umyślne ukrywania rzeczywistych możliwości konia przez trenera i jeźdźców.
Cynk
Wyścigowa informacja.
Dać konia
Podzielić się informacją z innymi graczami, że liczy się danego konia.
Dać na siano
Przegrać na wyścigach.
fuks
Zupełnie nieliczony koń, który może sprawić niespodziankę.
Jechał do banku, na klawo
O jeźdźcu, który był pewny wygranej.
Już wisi
Stwierdzenie dotyczące konia oznaczające, że ma się całkowitą pewność, iż ten wygra.
Kentrował wyścig
Wygrywał z łatwością, niezagrożony.
Końcem stanął
O koniu, który osłabł w końcówce.
Koty
Pogardliwa nazwa arabów.
Liczony koń
Koń brany pod uwagę w typowaniu czołowych lokat.
Napust
Fałszywa informacja o wysokiej formie jednego z koni, rozpuszczana jako prawdziwa.
Nie pasuje
O koniu, który nie ma szans.
Nie powąchał jej/mu ogona
Nawet się nie zbliżył.
Nuty, świerszczyk
Program wyścigowy.
Papier
Potoczna nazwa pochodzenia konia.
Pasuje, podchodzi
O koniu, który ma szansę.
Polem
Inaczej: od zewnętrznej strony.
Przejście
Miejsce do finiszowania. „Nie miał przejścia” odnosi się do konia, który na prostej nie mógł przesunąć się do przodu, ponieważ nie mógł zmieścić się pomiędzy rywalami.
Przerzutka
Potoczne określenie umiejętności konia do przyspieszenia na prostej finiszowej.
Przyszła cała obora
Jako pierwsze dwa na celowniku zameldowały się konie z tej samej stajni.
Sadził się
Przechwalał się, że wygra.
Sam jeden, sama jedna
Rusycyzm (sam adin, sama adna), określenie stylu w jakim koń wygrywa. W tym przypadku: z dużą przewagą, niezagrożony.
Słup, bank, stojak, golizna, solówka
Prawie stuprocentowy faworyt.
Trzyma dystans
O koniu, który wytrzymuje kondycyjnie długie gonitwy.
Wygrał, jak chciał
Potoczne określenie zwycięstwa odniesionego w stylu dowolnym, czyli wyjątkowo łatwo.
Wygrywał na orła, o pół pola
Wygrał z dużą przewagą.
Wyłamał
O koniu, który nie trzymał się linii prostej, zbaczał w lewo do bandy, lub w prawo w stronę zewnętrznej bariery. Najczęściej konie wyłamują podczas brania ostatniego zakrętu i na prostej finiszowej.
Zamykał pole
Przybiegł jako ostatni.
Zbić się przed kasą
Zmienić w ostatniej chwili samemu lub pod czyimś wpływem wcześniejsze typy.
Z miasta do miasta, z miejsca do miejsca
Wygrać prowadząc od startu do mety.