Rozmowa z Maciejem Jodłowskim.

Jak pan ocenia siłę swojej stajni przed zbliżającym się sezonem?

Jestem zadowolony, chociaż moje konie były już gotowe w połowie kwietnia, kiedy to sezon miał się rozpocząć. Niestety, jak wszyscy wiemy, nie było to możliwe. Szczególnie dobre wrażenie robią  na mnie trzylatki i dwulatki. Słabszym punktem stajni są natomiast araby, ponieważ jest ich niewiele.

Które konie są szykowane do Derby?

Zgłoszenie będą miały przynajmniej dwa – Gran Emperor oraz High in Dancer. Po odejściu zimowego faworyta Fiburna F to właśnie one się wyróżniają. W wieku dwóch lat odniosły po dwa zwycięstwa i prezentowały się bardzo dobrze. High In Dancer ma długodystansowy rodowód i muszę powiedzieć, że jego wyniki w ub. sezonie były nawet lepsze niż oczekiwałem. W tym roku powinien pokazać jeszcze więcej. Atutem Gran Emperora jest szybkość. Będzie musiał sprawdzić się jeszcze w dystansie.

Być może szansę udziału w biegu o błękitną wstęgę dostanie także Onyks. Podobnie, jak wspomniana wyżej dwójka, w ub. roku wygrał dwukrotnie. To późny koń, ale dzielnie prezentował się na zielonej bieżni, a do tego miał szczęśliwe zapisy. Jeszcze rośnie i rozwija się, więc może się poprawiać ze startu na start.

A jakie są cele ich rówieśników?

Mam jeszcze cztery inne irlandzkie oraz trzy polskie trzylatki. Z tych pierwszych do przodu wyraźnie poszły Betfan i Royal Cherry. Pierwszy z nich wyraźnie dojrzał, naprawdę dobrze wygląda i myślę, że będzie z niego solidny sprinter-miler. Royal Cherry jest po zabiegu kastracji. W wieku dwóch lat nie biegał źle, ale trafiał na mocnych konkurentów i choć nie zajmował czołowych miejsc, to nie tracił wiele dystansu.

Karlon także startował bez szczęścia. W pierwszych dwóch występach trafił na rywali ze ścisłej czołówki rocznika – najpierw na rewelacyjną Inter Royal Lady, a następnie na Greek Getawaya. Potem jakby stracił serce i już spisywał się słabiej. Mam nadzieję, że przez zimę zregenerował się psychicznie. Kristo Gal ma za sobą tylko jeden występ, więc może potrzebować trochę więcej czasu, żeby nabrać doświadczenia,

Trójka polskich trzylatków fajnie rozwinęła się przez zimę. Podoba mi się Tarkan i sądzę, że będzie osiągał naprawdę solidne wyniki. Demelza i Blistering Silver także zmieniły się na plus.

W poprzednim sezonie pańskie dwulatki biegały świetnie. Z tegorocznych też jest pan zadowolony.

Tak, uważam, że ten rocznik może być nawet ciekawszy od poprzedniego. Oczywiście, zobaczymy, jak będzie naprawdę, ale póki co patrzę optymistycznie na przyszłe starty moich młodych folblutów.

Starsze konie też ma pan niezłe…

Spośród nich najlepszy jest Medrock, który co roku wygrywa po jednym biegu pozagrupowym. To bardzo rzetelny folblut. Niezłe są Crazy Bull i Torretta – powinny punktować na poziomie grupowym. Domitz ma spory potencjał, jednak miał sporo dolegliwości. Nie pozwalały one mu biegać na takim poziomie, na jakim by mógł. Teraz czuje się dobrze, więc kto wie?

A jak prezentują się araby?

Jedynym starszym arabem w stajni jest Mohacz. To bardzo dzielny koń, ale jest „zagrany” i szczególnie wiosną będzie mu bardzo trudno w gonitwach otwartych. Może w drugiej części sezonu przyjdzie czas na sukcesy.

Z grona młodzieży na treningach nieźle radzi sobie Nanga, ale do tej pory konie po og. Armeec furory na torze nie robiły. W polskiej konkurencji widoczny może być Egmej Gal, chociaż jego ojciec Mangobei nie był jakimś nadzwyczajnym wyścigowcem. Podobny poziom do niego prezentuje Puello Zaleś. Orlando to fajny, wyrośnięty koń eksterierowi, natomiast Prymulka jest bardzo drobna i nie będzie jej łatwo, dopóki nie urośnie.

Współpracuje pan z jakimś jeźdźcem na stałe?

Tak, na pierwszą rękę będzie u mnie jeździł czołowy dżokej Anton Turgaev. Oprócz niego w stajni pracuje także uczeń Altynbekov, który dostanie swoje szanse.

Dziękujemy za rozmowę.