Zasłynął jako najlepszy arab trenowany w Polsce w pierwszej dekadzie XXI w., który miał niesamowitą serię dwunastu zwycięstw z rzędu na torach polskich i niemieckich. Dwukrotnie zdobył  Nagrodę Europy, a łącznie odniósł 19 zwycięstw w 31 startach.

Mocno zbudowany kasztan został wyhodowany w 2003 r. w znanej holenderskiej stadninie The Kossack Stud, skąd zakupiła go Niemka Jutta Hietzscholdt. Początkowo powierzyła Marvina El Samawi do treningu niemieckiej trenerce Regine Weissmeier, pod której wodzą wystartował dwukrotnie w 2006 r. Najpierw był trzeci w holenderskim Duindigt na sprinterskim dystansie 1300 m, a pod koniec lipca wygrał gonitwę w niemieckim Bad Harzburgu. Kłopoty organizacyjne w gonitwach dla arabów u naszych zachodnich sąsiadów były jedną z przyczyn decyzji Jutty Hietzscholdt o przeniesieniu swoich koni do Polski. Marvin wkrótce trafił do  stajni trenera Mieczysława Mełnickiego, którego dobrze znano w Niemczech jeszcze gdy był dżokejem.

Mełnicki uważał Marvina za konia o ogromnym potencjale, ale niezbyt wczesnego. W debiucie na Służewcu Marvin był czwarty, ale wygrał trzy kolejne biegi: III, II i I grupy. Już na początku kolejnego sezonu został zgłoszony do wyścigu w Szwecji, gdzie w solidnie w solidnym towarzystwie zajął trzecie miejsce.

Potem zaczęła się wielka seria Marvina, który zdobył bez wysiłku nagrody Cometa i Ofira (pokonując w obu szybkiego New Mana), a następnie pewnie Nagrodę Europy, wyprzedzając zwycięzcą dwóch poprzednich edycji Amor Amora oraz derbistkę Orgię Fatę. W październiku Marvin wygrał jeszcze Dubai Criterium w Mulheim oraz wyścig o Nagrodę Michałowa na Służewcu (przed Orgią Fatą).

W kwietniu 2009 r. po raz drugi zdobył Nagrodę Cometa, nie bez trudu przedłużając serię zwycięstw do sześciu. Do maksymalnego wysiłku zmusiła go wówczas austriackiej hodowli Waikiki, wykorzystując, że rywal startuje pod nadwagą (63 kg). Potem znów pokazał klasę w niemieckiej Kolonii, gdzie łatwo wygrał gonitwy H.H. Sheikh Hamdan Al Maktoum Triple Competition R2 oraz prestiżową Al Maktoum – Preis von Europa (G3 PA). Na Służewiec wrócił, by odnieść drugie z rzędu zwycięstwo w biegu o Nagrodę Europy. Tym razem pokonał Vona i znów Amor Amora, a także Kentauera Kossacka, Waikiki oraz derbistę Ermisa. Serię przedłużyły sukcesy w Hassloch (Niemcy), drugi z rzędu w rywalizacji o Nagrodę Michałowa oraz we Frankfurcie na zakończenie sezonu.

Jak się okazało był to koniec wspaniałej passy Marvina, który na inaugurację sezonu 2010 po zaciętej walce przegrał o łeb z młodszym wychowankiem stadniny The Kossack Stud – Vasylim Kossackiem. W tym pamiętnym wyścigu ogiery walczyły przez kilkaset metrów. Następnie był siódmy w bardzo mocno obsadzonym biegu G3 we Francji i drugi w Niemczech.

Zwycięstwo w trzecim z rzędu wyścigu o Nagrodę Europy utrudniło mu włączenie tej gonitwy do światowego festiwalu organizowanego przez szejka Mansoura, co spowodowało przybycie na Służewiec mocnych zagranicznych arabów, na czele z reprezentującym barwy sponsora wyśmienitym Muqatilem Al Khalidiah. Saudyjski ogier prowadząc od startu do mety wyśrubował rekord toru na dystansie 2600 m – 2’56,3″ pokonując o 2 dł. Vasyliego Kossacka. Marvin był czwarty, ulegając jeszcze holenderskiej Djelanie, a pokonując kolejnego zagranicznego konia – Periandera.

To nie był jednak koniec zwycięstw kasztana. Łatwo zdobył Nagrodę Wielkiego Szlema i po raz trzeci w karierze wygrał Nagrodę Michałowa.

W ostatnim sezonie startów biegał już bez większych sukcesów, wygrywając tylko dwa wyścigi grupowe na Służewcu. W ciągu całej kariery najczęściej Marvina dosiadał Aleksander Reznikov, który wygrał na nim 11 razy.

Po zakończeniu kariery wyścigowej Jutta Hietzscholdt zabrała Marvina do stadniny, gdzie obecnie jest ogierem czołowym. Jego potomstwo biega solidnie, ale głównie na poziomie grupowym. Do tej pory najlepszy był wałach Tyl, zwycięzca pięciu gonitw, w tym o nagrody Cometa, Pierrota oraz Wielkiego Szlema.

Info