– Zaczynałem w tym roku karierę trenerską z ośmioma końmi. Już po rozpoczęciu sezonu doszło jeszcze kilka, m.in. Biddy Brady i Ming, które w sumie wygrały pięć gonitw (trzy klacz, dwa ogier). Po jednym zwycięstwie odniosły Mecca’s Spirit i filar stajni Umberto Caro, który startował tylko w gonitwach pozagrupowych. Biegał on najrówniej z grupy starszych folblutów specjalizujących się na dystansach krótkich i średnich (trzykrotnie był drugi). Myślę, że siedem zwycięstw to niezły dorobek, jak na początek – ocenia Wiaczesław Szymczuk, świetny dżokej, członek „Klubu Tysiąc” (wygrał ponad 1000 gonitw, w tym aż 8 razy Derby dla arabów i raz dla folblutów).

– Ważną rolę w mojej stajni odgrywa moja partnerka, kandydatka dżokejska Karolina Kamińska, która nie tylko dosiada większości koni na treningach i w wyścigach, ale jest także moim fachowym doradcą. To ona znalazła sposób na wygrywanie na nerwowej Biddy Brady (wł. J. Kostera – Cybersecurtity, M. Kostery, S. Skowrońskiej-Kostery i UAB Żirgo Startas), która początkowo dwukrotnie nie chciała w ogóle wejść do startboksu, a następnie była 9 i 11. Potem pod Karoliną zwyciężyła trzykrotnie z miejsca do miejsca. Pokonała m.in. tak dobre konie, jak wicederbistę z 2018 roku Cape Ducato, czy trzyletniego Gancegala.

Na pupilu Karoliny Umberto Caro (jest jego współwłaścicielką razem z Janem Nesterukiem) najczęściej w wyścigach jeździłem ja. Wygrałem na nim Nagrodę Syreny (kat. A, 1400 m) oraz byłem drugi w Memoriale Fryderyka Jurjewicza (kat. A, 1600 m,), Mosznej (kat., 1600 m) i Haracza (kat. B, 1400 m).

Już po sezonie Umberto Caro wystartował Dreźnie i zajął ósme miejsce, 8 dł. za zwycięzcą, ale uważam, że źle nie wypadł. Trzeba wziąć pod uwagę, że wyścig odbywał się na ciężkiej bieżni w skali 6. Nie przypominam sobie, kiedy taki stan toru był na Służewcu.

Wygrałem ponadto dwukrotnie na Mingu (hod. PPH „Parys” Sp. z o.o. i wł. Grzegorza Sęczka) i raz na irlandzkiej Mecca’s Spirit (własności Günay Equestrian Invest GmbH).

Niestety, zawiodła franucuska klacz arabska Fly Hipolyte (wł. Günay Equestrian Invest GmbH). Odnosiłem wrażenie, że kiedy trafiła do mnie w wieku czterech lat brakowało jej błysku, który demonstrowała jako trzylatka. Widocznie w pierwszym sezonie startów została przeforsowana.

Żadnemu z moich dwulatków nie udało się zwyciężyć, ale polskiej hodowli i własności A. Kocińskiej klacz Cayenne oraz irlandzki Gone Hill (wł. S. Skworońskiej-Kostery i J. Kostery – Cybersecurity) zajęły drugie miejsca w debiutanckich występach. Poniżej oczekiwań zadebiutowały Akcent Caro i Caro Grigio (wł. My First Racehorse i K. Kamińska), jednak to są późniejsze konie.

Są już w naszej stajni cztery przyszłe dwulatki, a w najbliższych tygodniach przybędzie ich co najmniej tyle samo. Jeśli chodzi o przyszłe trzylatki arabskie, to właściciel Tomasz Ruciński już przekazał mi do treningu dwa konie, jednego po Westimie i drugiego po Vonie.

W sumie zakładam, że zimą i wiosną przyszłego roku będziemy przygotowywać z Karoliną od 23 do 27 koni – zakończył trener Wiaczesław Szymczuk.

Zanotował Islander